Ang Aklat ng Esther

Note: Bago basahin ang akdang ito, hinihiling ko na tapusin mo munang basahin ang pag-uusapang aklat sa Biblia. Ito ay matatagpuan sa Lumang Tipan. Pinakahuling librong pangkasaysayan. Nasa pagitan ng aklat ni Nehemias at Job.

Isang napakatingding hatol ang nakaamba sa mga Hudyo na nasa Imperyo ng Persya – Kamatayan. Ito ay matapos hilingin ni Haman na papatayin silang lahat dahil kakaiba ang kanilang paniniwala. Nag-ugat ito sa hindi pagyuko ni Mardoquio bilang isang Hudyo sa kanya. Pinagbigyan ito ng Hari dahil masasamsam nila ang kayanaman ng mga Hudyong mapapatay. Nagpalabas sa kaharian ng isang utos para rito na may selyo ng hari at hindi kailanman mababali. Nang malaman ng Hari na Hudyo si Esther – ang kanyang Reynang kinalulugdan – galit na galit ito kay Haman. Pinabitay siya sa bitayang pinagawa nya para sana kay Mardoquio.

Gayunpaman, hindi maaaring bawiin ang pinawalang utos ng hari kahit patay na ang pasimuno nito. Ang hari mismo ay walang kapangyarihan upang bawiin ang nauna nyang ipinalabas na utos. Dahil dito, nagpalabas ng panibagong kautusan ang hari – maaaring magsamasama ang mga Hudyo sa mga bayan at ipagtanggol ang kanilang mga sarili. Sa ganitong paraan nailigtas ang mga Hudyo sa kamatayan ng hindi sinisira ang naunang kautusan.

Ito ang isa sa pinakamagandang paraan kung paano ipaliwanag ang pagkakaligtas ng Diyos sa Tao. Isang bagay ang totoo – lahat ng tao may kasalanan (Roma 3:23) at walang nakalulugod sa Diyos (Awit 53:2-3). Walang nakasunod ng kautusan kaya’t nakaamba rin sa atin ang kamatayan (Roma 5:12). Naghihintay na lang ng tamang araw kung kailan ang ibibigay ang hatol (Isaiah 13:9). Nakatakda ang kautusan at alin man sa mga ito ay hindi mawawalan ng bisa (Mateo 5:18). Sa madaling salita, sa ating sariling kalagayan, walang pag-asang mabuhay ang tao o makaligtas (Mateo 19:25; Roma 7:24). Anong sabi ng Panginoong Hesus? “Ang hindi magagawa ng Tao ay magagawa ng Diyos.” Mark 10:27

Tulad ng kalagayan ng mga Hudyo sa kwento ng Esther ang kalagayan ng lahat ng tao. Walang pag-asa dahil sa nakatitik na kautusan. Wala ring sinumang maaaring makapagbali ng mga kautusang ito maliban sa parehong kapangyarihan.

Isang dakilang pag-ibig ang kailangan sa lagay ng tao upang maligtas. Maaari tayong hindi pansinin ng Diyos sa ating kalagayan dahil nakatakda na ang kaparusahan. Ngunit pinili ng Diyos na iligtas tayo dahil  sa dakilang pag-ibig Nya sa atin (Juan 3:16). Hindi tayo makalalapit sa Diyos ng tayo lang (Parang si Esther na hindi makalalapit sa harap ng Hari). Kinailangan ng isang taong kinalulugdan upang may makalapit sa harap ng Diyos at hindi mamatay (Tulad ni Esther sa harap ng Hari). Ngunit walang kalugudlugod sa Diyos, kahit mga Pari na dapat malinis sa nagsusunog ng alay (Hosea 4:6). Sino lang? Ang Panginoong Hesus lang! (Luke 3:22) Sa paanong paraan? Sa pamamagitan ng pagsunod ng Panginoon sa kautusan (Mateo 5:17) – hanggang sa kamatayan sa krus (Filipos 2:8). Anong kautusan ang kanyang ginawa para sa ikalilinis ng tao? Ang pagbubo ng dugo (Leviticus 16:15-16;17:11) – ng kanyang sariling Dugo para sa kasalanan ng maraming tao (Hebreo 9:13-14;28).

Sa pamamagitan ng paraang ginawa ng Diyos, naligtas ang tao. Sa pamamagitan ng Kautusan, nakaamba ang kahatulan ng kamatayan sa tao, ngunit ang “hindi kayang gawin ng tao ay kaya ng Diyos”. Bagamat tayo ang may kasalanan, Sya ang gumawa ng paraan upang tayo ay magkaroon ng kaligtasan. Pag-ibig.

Ito ang kasaysayan ng pagkakaligtas sa mga Hudyo sa Aklat ng Esther. Basahin natin ang buong aklat ng Salita ng Diyos ng may panalangin at malalaman natin ang kasaysayan ng pag-ibig at pagliligtas ng Diyos sa atin. Nakakatuwang isipin na ika-12 buwan ng ika-14 at 15 araw ipinagdiriwang ng mga Hudyo ang pagliligtas sa kanila ng Diyos mula sa kapahamakan. Tayo namang mga Kristiano, ipinagdiriwang natin ang pag-ibig ng Diyos at pagtupad ng kanyang pangako ng ika-25 araw ng ika-12 buwan ng taon (na sa ating mga Filipino ay sinisimulan tuwing ika-16 ng ika-12 buwan).

Ano ngayon ang ibig ng Diyos sa tao? Pag-ibig (Hosea 6:6).